<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-19T19:52:56.593Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yeni bir yazı serisine başlıyoruz. Sevdiğimiz isimlere “içinde yaşamak istedikleri film ya da diziyi” sorduk ve aldığımız cevapları paylaşmanın zamanı geldi. İlk konuğumuz <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/duraladam" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor none medium; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Murat Dural</a>, seçtiği filmse Reha Erdem’den Korkuyorum Anne. Reha Erdem’in 2004 yapımı Korkuyorum Anne’si, insan, birey ve erkek olmaya dair sorgulamalar içeriyor, dayanışma duygusuyla bir Yeşilçam filmi hissi yaratıyor. Bir çocukla, bir köpekle, esnafla, temizlikçiyle, kısaca herkesle arkadaş, herkese âşık olabildiğin, bütün mahallenin sıkı sıkıya bağlı olduğu bir evren yaratılıyor filmde. Burada, bu karnavalesk mahalle hayatında; lunaparklar, çatılar, martılar, polisler, yakın coğrafyaların arabesk şarkılarıyla beraber hayatın sertliğini, karmaşasını ve güzelliğini aynı anda hissediyoruz. Babadan korkanları, anneye sığınanları, denize açılmak, gökyüzüne çıkmak isteyenleri, deniz kenarında sırlarını, çıplaklıklarını rahatça konuşan kadın ve erkekleri izlerken sık sık “Keşke böyle insanların arasında olsam, bu tarz bir mahallede yaşasam” dediğim bir eser bu.

Korkuyorum Anne ile ilgili hikayeler